Zdjęcia turystów zachwyconych sztuką naturalnej wielkości, intymne portrety rodzinne, epickie panoramy kolosalnych projektów technologicznych i ciche zdjęcia pustych ulic, to wszystko znajduje się na wystawie niemieckiego artysty Thomasa Strutha , jednego z najważniejszych fotografów końca XX wieku. stulecie. Wyobrażając sobie przedmioty tak różnorodne, jak miejsca kultu, dżungle i laboratoria badawcze, Struth porównał kiedyś program promu kosmicznego do budowy średniowiecznych katedr. Jego fotografie ujawniają kulturowe, psychologiczne i historyczne podteksty kryjące się pod powierzchnią nowoczesności. Śledząc historię architektury zwykłych ulic miejskich, Struth odwzorowuje również rosnącą jednolitość globalnego rozwoju. Podczas gdy ludzie są nieobecni w jego ulicznych scenach Düsseldorfu, Neapolu czy Nowego Jorku, zajmują centralne miejsce w jego rodzinnych portretach i kultowych fotografiach muzealnych ukazujących widzów zagubionych w nabożnych spojrzeniach przed dziełami sztuki i architektury. W ostrym kontraście, jego seria Raj uchwyciła nieprzeniknione lasy, pozbawione jakiegokolwiek śladu ludzkiej interwencji. Ta wystawa obejmuje zarówno wczesne czarno-białe odbitki, jak i najnowsze kolorowe fotografie o długości do 4 metrów. Należą do nich zdjęcia miejsc o najnowocześniejszych technologiach, takich jak Centrum Kosmiczne na Przylądku Canaveral. Ich przytłaczająca skala przywołuje industrialną wzniosłość; zbudowane przez nas, ale przerażająco nieludzkie, struktury te zawierają w sobie wielkie sprzeczności postępu.