28303
Książka
W koszyku
Fragment wstępu: "Maria Poprzęcka w swojej klasycznej już książce Akademizm, wśród podstaw historycznego akademizmu wymienia przekonanie, że sztuka jest „dyscypliną intelektualną, a nie rękodzielniczą” oraz, że akademia „wpaja przede wszystkim teorię, za którą idzie praktyka”.1 Wydaje się, że współczesny dyskurs artystyczny tylko wzmacnia te przekonania – wszak sztuka jest dziś określana i wartościowana ze względu swoje kompetencje narracyjne decydujące o jej zdolności do podejmowania tematów proponowanych w interpretacjach badawczych i projektach kuratorskich. Jednocześnie trudno być obecnym w aktualnej kulturze artystycznej bez wsparcia instytucji i to właśnie w tym kontekście ujawnia się kluczowa kwestia jaką jest wolność artysty. y. Akademizm zawsze był formacją „stojącą na straży”. I choć wydawałoby się, że pluralizm współczesnej „kultury płynności” unieważnia taką potrzebę, to takie pryncypia jak wolność twórczości, prowadzenia eksperymentów i rozwijania interpretacji wymagają stałej troski i gwarancji instytucjonalnej. Nieustanne zmiany w otoczeniu kulturowym wymuszają ciągłe redeϐiniowanie roli akademii i nadają nowe oblicza akademizmowi. Dotyczą one zarówno jej funkcjonowania w kontekście zewnętrznym, jak i wewnętrznego programu nauczania. Zaprezentowany w tej publikacji blok tematyczny ukazuje na płaszczyźnie teoretycznej wybrane sposoby uczestnictwa akademii jako instytucji sztuki w dyskursach społeczno-kulturowych i kierunki inicjowania zmian w przełożeniu na praktykę akademicką".
Status dostępności:
Wypożyczalnia
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Sztuka 465 [Wypożyczalnia] (1 egz.)
Strefa uwag:
Uwaga dotycząca bibliografii
Bibliografia na stronach 92-98.
Uwaga dotycząca języka
Streszczenie w języku angielskim.
Recenzje:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej