Książka dr hab. Iwony Luby Awangarda w CBWA to czwarta publikacja z serii Archiwum Zachęty pod redakcją dr hab. Gabrieli Świtek. W ramach serii zainicjowanej w 2012 roku publikowane są opracowania naukowe archiwaliów, poświęcone historii i działalności wystawienniczej galerii, oraz książki o współczesnych sztukach wizualnych. Książka zawiera rekonstrukcję wystaw Katarzyny Kobro i Władysława Strzemińskiego, Henryka Stażewskiego oraz Marii Ewy Łunkiewicz-Rogoyskiej zorganizowanych w latach 1956–1969 w Centralnym Biurze Wystaw Artystycznych. W przygotowaniu: Ogólnopolskie Wystawy Fotografiki. Odwilż lat 1956–1957. Dynamika politycznych wydarzeń w PRL znalazła odzwierciedlenie w życiu artystycznym. Skazana na niebyt w dobie socrealizmu „formalistyczna” sztuka awangardy została zrehabilitowana, wkroczyła do oficjalnej instytucji wystawienniczej sztuki współczesnej. Wystawa pośmiertna prac Katarzyny Kobro i Władysława Strzemińskiego w Łodzi (1956–1957) i Warszawie (1957) zainicjowała obecność polskiej sztuki awangardowej w Zachęcie Centralnym Biurze Wystaw Artystycznych. Stała się punktem odniesienia dla artystów młodego pokolenia oraz impulsem do twórczego powrotu do źródeł jej nestorów — Henryka Stażewskiego i Henryka Berlewiego. Uznana została za najważniejszą wystawę polskiej odwilży. Książka ukazuje burzliwą genezę wystaw awangardy w CBWA, a także nieoczekiwaną jej promocję w Paryżu przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Awangarda w CBWA zawiera rekonstrukcję trzech wystaw awangardy w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych ubiegłego wieku, w szerokim kontekście artystycznym, kulturowym, historycznym i politycznym — Kobro i Strzemińskiego, Henryka Stażewskiego (1965) oraz Marii Ewy Łunkiewicz-Rogoyskiej (1969). Dwie ostatnie świadczą o aktualności tradycji awangardowej czasu odwilży i udanej reaktywacji awangardy w nowej rzeczywistości lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku.