28319
Book
In basket
(Ars Vetus et Nova / Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego ; t. 32)
Książka odkrywa dla historii architektury zapomniany dotąd specyficzny typ późnośredniowiecznych kościołów z terenu Polski oraz prezentuje go w nowym świetle historyczno-artystycznym. Głównym celem książki jest gruntowna analiza kilku późnogotyckich kościołów z terenu Polski, które zaliczają się do specyficznego typu przestrzennego, nazwanego przez autora halą z poligonalnym chórem zintegrowanym. Należą do niego świątynie, które przy zachowaniu układu trójnawowego oraz jednolitego zarysu bryły zamkniętej od wschodu wielobocznie, pozbawione są wydzielonej filarami „wewnętrznej apsydy”. Oznacza to, iż we wnętrzu kościoła podział na nawy przeprowadzony jest za pomocą dwóch rzędów filarów, które biegną równolegle aż do poligonalnej ściany wschodniego zamknięcia budowli. W literaturze fachowej taki typ ukształtowania kościoła nie cieszył się jak dotychczas większym zainteresowaniem badaczy. Jednak analiza licznych przykładów oraz prześledzenie genezy tego typu przestrzennego pokazały, iż brak zainteresowania jest nieuzasadniony. Wiąże się bowiem z nimi ciekawa i złożona problematyka artystyczna o ponadregionalnym, europejskim znaczeniu. Przykłady omawianego typu z terenu Polski powinny stanowić ważny punkt odniesienia w badaniach typologii budowli sakralnych późnego gotyku w Europie Środkowej. Jednocześnie rozprawa ta dowodzi, jak wiele jeszcze średniowiecznych kościołów wciąż oczekuje na nowe, właściwe rozpoznanie historyczno-artystyczne.
Availability:
Wypożyczalnia
There are copies available to loan: sygn. Architektura 156 [Wypożyczalnia] (1 egz.)
Notes:
General note
Na stronie redakcyjnej i 4 stronie okładki błędnie zapisany ISBN: 97883-242-1285-9.
Bibliography, etc. note
Bibliografia na stronach 141-153. Indeksy.
Language note
Streszczenie niemieckie
Reviews:
The item has been added to the basket. If you don't know what the basket is for, click here for details.
Do not show it again