Instytucja Akademii Muzycznej w Łodzi istnieje 75 lat (uroczystość inauguracji miała miejsce 18 kwietnia 1945 r.), ale jej drzewo genealogiczne sięga swoimi korzeniami do czasów burzliwego rozwoju Łodzi, gdy edukacja muzyczna odbywała się jeszcze w formie prywatnych lekcji domowych. Z pamiętnika Artura Rubinsteina – Moje młode lata – poznajemy nazwisko nauczycielki jego najstarszej siostry, której czteroletni Artur zawdzięczał też swoje pierwsze doświadczenia pianistyczne: „Z czasem zamiast siostry grywałem z panią Kijeńską utwory na cztery ręce...”. Zenobia Kijańska uczyła również swoją córkę, Helenę, rozwijającą później swe talenty w klasie Henryka Melcera w Szkole Muzycznej we Lwowie. Po powrocie do Łodzi Helena Kijańska nostryfikuje swój dyplom w szkole muzycznej Marii Bojanowskiej, następnie podejmuje w niej pracę, z pomocą matki przejmuje kierownictwo tej placówki, aby w końcu zostać jej właścicielką. Zarejestrowana w roku 1912 szkoła muzyczna Heleny Kijeńskiej staje się trwałym elementem pejzażu miasta. Następne lata to rozszerzanie oferty edukacyjnej i podnoszenia statusu szkoły – do stopnia Liceum Muzycznego (1917) oraz Konserwatorium (1922). Wysoki poziom nauczania gwarantują pedagodzy tej miary, co Egon Petri, Henryk Melcer, Adela Comte-Wilgocka, Antoni Dobkiewicz, Jan Maklakiewicz, Kazimierz Sikorski, Alfred, Maria i Kazimierz Wiłkomirscy, Olga Olgina… Owocami tej pracy są postaci wybitnych absolwentów: rodzeństwo Bacewiczów (Kiejstut, Witold i Grażyna), pianista Władysław Kędra... Wraz z dotychczasowymi pedagogami z tworzą trzon kadry nauczycielskiej dla powojennego Szkolnictwa muzycznego w Łodzi.