„Wspaniała niedoskonałość. Zmagania z uzdrowieniem” to bogata, poetycka, osobista i prowokacyjna mozaika utkana ze wspomnień, historii, literatury faktu, archiwów, popkulturowych odwołań, która pozwala przemyśleć nasz stosunek do ideologii uzdrowienia. Co sprawia, że jedne ciała uznajemy za wadliwe, zepsute, a inne traktujemy jako ideał, okaz zdrowia i punkt odniesienia? Jaką cenę jesteśmy w stanie zapłacić za zbliżenie się do tego ideału i na czym ufundowane są nasze wyobrażenia o zdrowiu? Jak dalece jesteśmy gotowi manipulować życiem i wpływać na jego jakość i długość? Jakie ciała uznajemy za wartościowe i zdrowe i czy da się usprawiedliwić dążenie do zdrowia za wszelka cenę? Lektura „Wspaniałej niedoskonałości” to pouczająca podróż w stronę poznania, po której wychodzimy dojrzalsi i bardziej świadomi mechanizmów, którym poddawane są ciało-umysły nasze i innych. Podążamy w jej trakcie ścieżkami prerii wysokiej, przyglądając się, jak przebiega odbudowa jej zdegradowanego ekosystemu, ale zaglądamy też do objętych tabu miejsc, w których umieszcza się osoby uważane za zbędne. Eli Clare prowadzi nas poprzez kolejne strony i pozwala odczuć atmosferę aktywistycznych spotkań queerowych osób z niepełnosprawnościami, zaprasza nas do domu, w którym dorastał i pokazuje trudną drogę, którą przebył, by wyrwać się z niego i ocaleć. Pozwala nam lamentować nad zasypanym stawem i uśmierconą kolonią rzekotek, polemizować z Christopherem Reeve’em i jego pędem do uzdrowienia, czy Whoopi Goldberg i jej wstydem związanym z dysleksją. Uczy nas empatii i krytycznego myślenia jednocześnie, zachęcając do uważnego bycia w relacji z ciało-umysłami i ekosystemami. „Wspaniała niedoskonałość” to książka, od której nie można się oderwać. Jej lektura olśniewa i porywa. Rozpoznania Clare’a są ostre i nieraz bolesne, ale książka jest napisana z niezwykłą czułością i troską o tych, którzy oddadzą się jej lekturze. To jednocześnie kolejna pozycja w serii wydawniczej Odzyskiwanie Obecności, którą konsekwentnie rozwijamy w Centrum Sztuki Włączającej.