Książka zawiera wiedzę z dziedziny spawalnictwa w zakresie zgodnym z wymaganiami znowelizowanych programów nauczania spawalnictwa na uczelniach technicznych.
Autor przedstawia w sposób usystematyzowany zasadnicze zagadnienia spawalnictwa, a mianowicie: procesy cieplne, procesy spawania, zgrzewania, lutowania, metalurgię, spawalność materiałów, naprężenia i odkształcenia, zasady projektowania i wytrzymałość połączeń, spawalnicze metody nakładania powłok, cięcie termiczne oraz kontrolę jakości.
Na uwagę zasługuje właściwa z dydaktycznego punktu widzenia forma i kolejność przedstawiania procesów i metod spawalniczych. Autor podaje definicję zjawiska lub procesu, wyjaśnia je, charakteryzuje urządzenia, techniki i parametry, wreszcie omawia zakres i dziedziny stosowania.
W dniu, w którym chciał wyjechać z Chin, Ai Weiwei został zatrzymany przez tajną policję. Podczas trzymiesięcznego pobytu w areszcie uświadomił sobie, jak niewiele wie o losach swojego ojca, Ai Qinga, niepokornego poety, uznanego w czasie rewolucji kulturalnej za wroga ludu. Tak zrodziła się książka będąca piękną, intymną opowieścią o dwóch artystach poszukujących wolności i ich relacjach z opresyjnym reżimem. Śledząc życie Ai Qinga, przenosimy się z Chin początku XX wieku do Paryża, gdzie w latach 1929–1932 zafascynował się surrealizmem i poezją Majakowskiego, a potem do Szanghaju, gdzie trafił do więzienia za lewicowe zaangażowanie. Obserwujemy jego pierwsze sukcesy literackie, życie w Wuhanie podczas oblężenia miasta przez japońskie wojsko, kontakty z Mao, udział w budowie komunistycznego państwa i wreszcie zsyłkę do kolonii karnej, do której trafił – z dziesięcioletnim wtedy synem – jako „prawicowy reakcjonista”. Przyglądamy się także losom samego Ai Weiweia – dzieciństwu, które przeżył w biedzie w Małej Syberii, młodości w Pekinie w czasach politycznej odwilży i pierwszym artystycznym próbom, które nie zawsze spotykały się z aprobatą krytyki. Poznajemy źródła jego inspiracji i motywacje stojące za najbardziej znanymi dziełami, choćby takimi jak Ziarna słonecznika w Tate, projekt stadionu w Pekinie czy pracy odtwarzającej zdjęcie wyrzuconego na brzeg ciała małego Alana Kurdiego. W tekst książki wkomponowane są wiersze Ai Qinga w przekładzie Katarzyny Sarek oraz rysunki samego Ai Weiweia.
Kompletny, najobszerniejszy w historii przewodnik po modzie vintage. To nie kolejna zwykła historia mody, ale raczej próba ukazania, jak przeszłość mody aktywnie kształtuje jej teraźniejszość – co wyraźnie widać na ulicy, wybiegach i w stylizacjach wpływowych wielbicielek mody vintage jak Kate Moss czy Sienna Miller. W ksiązce znajdziesz prace wybitnych projektantów światowej sławy oraz projekty artystów mniej znanych, ale uwielbianych przez kolekcjonerów, jak chociażby Lilli Ann i Horrockses Fashions. Poznasz niepowtarzalne egzemplarze rzemieślniczego wzornictwa, jak i ikoniczne elementy mody vintage: stanik Marilyn Monroe czy suknię Ossie’ego Clarka uwiecznioną na znanym obrazie Davida Hoppera.
Książka jest zbiorem esejów mieszczących się w pojemnej formule antropologia przestrzeni. Wspólnym dla autorów punktem wyjścia była dobrze obecna w humanistycznym dyskursie kategoria nie-miejsca. W rozumieniu Marca Aug odnosi się ona do tych miejsc które są antytezą przestrzeni domowej i oswojonej to światy bez pamięci bez imienia i bez historii punkty tranzytowe i ziemie niczyje. Według francuskiego etnologa nie-miejsca stały się wyrazistym emblematem i miarą naszej współczesności. Autorzy prezentowanych tekstów poddają wspomnianą kategorię znaczącej redefinicji rozumiana jest ona nie tyle jako pojęcie obciążone negatywną treścią ile raczej jako użyteczny instrument poznania jako poszerzająca spojrzenie metafora a czasem jako wielowartościowy symbol. Opisywane w książce inne przestrzenie oraz inne miejsca wymykają się ścisłym zwłaszcza pejoratywnym kwalifikacjom. Przywoływane w interpretacjach nie-miejsca przedstawiane są w całej ich wieloznaczności bogactwie i skomplikowaniu. Poszczególne teksty rozumiane są jako poręczne m a p y z którymi podróżować można po nieznanych albo słabo znanych realnych t e r y t o r i a c h. Autorzy szukają nie-miejsc w miejskiej zabudowie wyprawiają się na przedmieścia i peryferie odsłaniają drugie dno znajomych miejsc podróżnych wchodzą na nieużytki ruiny ziemie niczyje odnajdując w nich bogate pokłady znaczeń wreszcie śledzą różne formy żydowskiej nieobecności w powojennych topografiach. Tom ma charakter interdyscyplinarny jego autorami są antropolodzy literaturoznawcy kulturoznawcy i filmoznawcy.
To kontynuacja wydawanej niegdyś w Arkadach historii sztuki powszechnej, omawiającej najważniejsze kręgi kulturowe ze wszystkich kontynentów i ukazującej linie ewolucji sztuki od czasów najdawniejszych po współczesność. Kończące serię tomy 17 i 18 prezentują największy na polskim rynku wydawniczym Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Całość zawiera blisko 5 000 haseł z zakresu architektury, urbanistyki, malarstwa, rzeźby, grafiki, rysunku, rzemiosła artystycznego, ornamentyki, teatru, fotografii, sztuki ludowej, sztuki ogrodowej, a także konserwacji, technik artystycznych i kolekcjonerstwa. Obejmuje terminologię dotyczącą sztuki europejskiej, ale uwzględnia też pojęcia związane z kulturą regionów Azji, Ameryki Północnej i Południowej, Bliskiego Wschodu, Oceanii i Australii. Bogaty materiał ilustracyjny.
