SOWA OPAC : Katalog Mediateki Akademia Sztuki w Szczecinie

3 wyniki

Książka

W koszyku

oceń

Alfabet Wilkonia / zebrał i opatrzył ilustracjami Janusz Górski. - Warszawa : Słowo/Obraz/Terytoria, 2021 - 204, [4] strony : ilustracje, faksymilia, fotografie 23 cm.

Autor

Górski Janusz (1953- )

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Wilkoń, Józef (1930- ) Graficy polscy Ilustratorzy polscy Ilustracje dla dzieci Grafika książkowa Życie artystyczne

Gatunek

Pamiętniki i wspomnienia Publikacja bogato ilustrowana

Dziedzina i ujęcie

Kultura i sztuka

Janusz Górski, który ostatnio wydał kilka książek przypominających ludzi z okresu świetności polskiej ilustracji i plakatu, poprosił mnie o wspomnienia, zwierzenia o twórcach, których znałem w latach 60. i 70. XX wieku. Chodziło po prostu o relacje naocznego świadka, uzupełniające jego wiedzę o tamtych czasach. Zaskoczył mnie pomysłem wydania tych wspomnień, ale skoro do tego doszło, chcę dołączyć kilka zdań mojego komentarza. Mówię tutaj o ludziach znanych mi z relacji zawodowych, ale także o ludziach mi bliskich, których podziwiam, którym również dużo zawdzięczam. Mówię o wielkich przyjaźniach. Dlatego staram się opowiedzieć, za co ich podziwiam i w czym leżą ich zasługi. Nie mówię jako krytyk. Wyrażam swój punkt widzenia i mam do tego prawo. Nie oceniam przyjaźni, bo są bezcenne. Nie klasyfikuję cudzego dorobku, bo to nie moja profesja. Chcę przybliżyć ludzi, których znałem i o których wiele słyszałem, bo na to zasługują. (Józef Wilkoń)

Józef Wilkoń wspomina przyjaciół i znajomych, którzy w latach 50. i 60. XX wieku, czyli w okresie świetności polskiej sztuki książki i plakatu, pracowali jako ilustratorzy i graficy. Zwierzenia naocznego świadka obejmują nie tylko anegdoty z życia towarzyskiego i kulisy warsztatu pracy, ale też refleksje na temat rynku wydawniczego czasów PRL-u. Wielu spośród bohaterów tych subiektywnych i emocjonalnych wspomnień to znani artyści, inni zostali niesłusznie zapomniani i warto przypomnieć ich dokonania. Przy okazji, śledząc losy swoich koleżanek i kolegów, Wilkoń snuje rozważania, jaka jest droga do sukcesu i dlaczego niektórzy utalentowani twórcy go nie osiągają. Spośród innych książek tego typu „Alfabet Wilkonia” wyróżnia się opracowaniem graficznym. Został zilustrowany pracami bohaterów wspomnień, przy czym są to często reprodukcje projektów, a niekiedy realizacje jeszcze niepublikowane; do książki włączono również kilka unikatowych fotografii.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Ilustracja/ Komiks 26 [Wypożyczalnia] (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Szczęśliwe przypadki Józefa Wilkonia / Agata Napiórska. - Warszawa : Wydawnictwo Marginesy, 2018. - 333, [3] strony : ilustracje, fotografie ; 24 cm.

Autor

Wilkoń Józef (1930- ) Napiórska Agata (1983- )

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Temat

Wilkoń, Józef (1930- ) Grafika książkowa Malarstwo polskie Malarze polscy Rzeźba polska Rzeźbiarze polscy

Gatunek

Wywiad rzeka

Dziedzina i ujęcie

Historia Kultura i sztuka

"Ta książka nie jest biografią, na takie pewnie przyjdzie jeszcze czas. To zapis długich rozmów z wielkim artystą, ale przede wszystkim z człowiekiem, który skromnie twierdzi, że jego życiem rządzi przypadek, i umie z tego życia czerpać garściami" Ze wstępu Agaty Napiórskiej Józef Wilkoń – mistrz ilustracji i rzeźby, autor scenografii i gobelinów, historyk sztuki. Także mistrz życia. Opowiada o dzieciństwie podczas okupacji ("Kiedy dziś opowiadam o wydarzeniach, które decydowały o życiu i śmierci, widzę, że wtedy przyjmowałem je zwyczajnie. Z wojny nie wyniosłem trwałych kompleksów i lęków"), nauce, domu i rodzicach ("Jeśli jest we mnie trochę dobroci, jest to dobroć odziedziczona po matce. Choć po ojcu też, on był cholerykiem o złotym sercu"). Oraz o roli przypadku w jego życiu: "Niektórzy wykluczają przypadek i uważają, że organizują sobie życie według planu, bo ich zdaniem przypadkowo oznacza byle jak. Planowanie życia tak jakby się zakładało plantację?" To nie dla niego. Józef Wilkoń zbyt wiele razy w życiu doświadczył wpływu przypadku, żeby nie wierzyć w jego moc. Kiedy patrzy na świat, na wszechświat, widzi, że wszystko jest wypadkową zdarzeń i sumą przypadków. Opowiada o przypadku w malarstwie, w rzeźbie, w ilustracji książkowej. Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie zaliczał w tej samej klasie z Franciszkiem Starowieyskim i Romanem Cieślewiczem. Znany przede wszystkim jako ilustrator licznych książek dla dzieci, tak opowiada o swoich obrazach: "Kreska zamaszysta, ale ruch musi być precyzyjny jak u chirurga. Od dawna urzekały mnie prace o zdecydowanej formie, wynikającej z dynamicznego ruchu ręką. Zwróciłem uwagę na biegłość mistrzów japońskich, którzy duży pędzel maczany w wodzie zamieniali w precyzyjne narzędzie". Docenia też prace polskich twórców ilustracji: "W ilustracji polskiej było coś charakterystycznego, odrębnego – to za sprawą malarzy zyskała taką oryginalność w świecie, coś, co różniło ją od ilustracji europejskiej, niemal dosłowne związki z malarstwem, bogactwo struktury i technika stricte wyjęta ze studium malarstwa". Sam siebie zaskoczył, odnajdując się w niezwykle wymagającej formie artystycznej, jaką jest rzeźba: „Uwielbiam drewno, jego aksamitność, bogactwo zmian, szlachetność. Cięcie piły i uderzenia siekiery. Tak powstał tur, większy niż żywy”. Jak sam tłumaczy: "Nie rozumiałem, dlaczego ja, urodzony jako malarz, u schyłku życia zaczynam na poważnie rzeźbić. Sam jestem tym szczerze zaskoczony. W końcu uwierzyłem w to, że mogę być także rzeźbiarzem. Są i tacy, którzy wolą moje rzeźby od ilustracji. Ja lubię i jedno, i drugie". Rzadko w jego pracach pojawiają się ludzie, natomiast portrety psychologiczne zwierząt mówią wiele o człowieku. Przede wszystkim inspiruje go natura – wspomnienia z dzieciństwa, przyroda, malownicze pejzaże. Przypadek w życiu osobistym miał znaczenie. Jego matka mówiła, że jest urodzony w czepku. I rzeczywiście tak było, są na to dowody: te jego przypadki były szczęśliwe. Urodził się 12 lutego 1930 roku w Bogucicach koło Wieliczki. Mieszka i pracuje w Zalesiu Dolnym. Miał w swoim życiu kilkaset wystaw zbiorowych i indywidualnych i dostał dziesiątki nagród i wyróżnień. Należy do grona najwybitniejszych polskich artystów zajmujących się ilustracją. Na jego dorobek w tej dziedzinie składa się blisko dwieście książek, zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych. W grudniu 2009 roku powstała fundacja „Arka” im. Józefa Wilkonia, zajmująca się ochroną i promocją dorobku artystycznego Józefa Wilkonia i ogólnych wartości związanych ze sztuką piękną, a w szczególności z ilustracją i sztuką edytorską. "Bycie dobrym człowiekiem powinno być normą, przeciętną. Ale nie chcę robić wrażenia, że na ten temat wiem więcej niż inni. Raz jest lepiej, raz gorzej, nie ma o czym mówić" Józef Wilkoń.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Artyści Wil.3 [Wypożyczalnia] (1 egz.)