Monografia naukowa pt. „Hanna Brzuszkiewicz – Tworzywo i Tchnienie [Material and Breath]" jest wydawnictwem realizowanym we współpracy z Muzeum Okręgowym w Toruniu, recenzowanym, opracowanym oraz redagowanym przez dr. Dorotę Grubba-Thiede z ZHiTS ASP w Gdańsku oraz Annę Kroplewską-Gajewską z Muzeum Okręgowym w Toruniu. W monografii, której autorką tłumaczenia jest dr Katarzyna Podpora, znalazł się m.in. problemowy esej interpretacyjny autorstwa prof. UG dr hab. Magdaleny Howorus-Czajki, jak I fragment habilitacyjnego opracowania prof. UMK Hanny Brzuszkiewicz, dedykowany ceramice współczesnej, (prezentowany wraz z ekspozycją jej Prac) - z sukcesem na gdańskiej PWSSP w 1978 roku. Prof. Jerzy Malinowski prezes Polskiego Instytutu Studiów and Sztuką Świata podreślał: “Monografia prof. Hanny Brzuszkiewicz, uznanej artystki i wykładowczyni rzeźby na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu od 1958 roku, do dziś biorącej czynny udział w ruchu wystawienniczym w Polsce i za granicą, jest pierwszym tak obszernym opracowaniem badawczo-naukowym dedykowanym tej Artystce, zarazem rodzajem książki artystycznej. Publikacja opracowana przez dr Dorotę Grubba-Thiede we współpracy z współredaktorką Anną Kropolewską-Gajewską oraz z samą prof. Hanną Brzuszkiewicz imponuje rozległością oryginalnego dorobku Artystki. Umiejętnie zebrane przez Dorotę Grubba-Thiede i Annę Kroplewską-Gajewską w pracach kuratorskich dzieła rzeźbiarskie i rysunkowe, zostały poddane interpretacji w eseju wprowadzającym pt. Profesor Hanna Brzuszkiewicz – Tworzywo i Tchnienie autorstwa Grubby-Thiede i drugim pt. Rzeźba, którą się pamięta… autorstwa Anny Kroplewskiej Gajewskiej oraz w bogato ilustrowanym Kalendarium życia i twórczości, m.in. z fotografiami Janiny Gardzielewskiej czy Władysława Szulca. Dla wzbogacenia interpretacji twórczości Artystki, redaktorki zaprosiły prof. UG dr hab. Magdalenę Howorus-Czajkę, autorkę eseju pt. Rozdarcie – pęknięcie – pauza. Wobec prac Hanny Brzuszkiewicz. Strukturę publikacji i jej estetyczną wartość wzbogacają wyjątkowo uważne, podkreślające walory rzeźb Hanny Brzuszkiewicz fotografie współczesne: autorstwa Krzysztofa Deczyńskiego, przygotowane specjalnie do monografii, które towarzyszą uznanym zdjęciom historycznym Andrzeja Skowrońskiego. Na okładce znalazła się tajemnicza rzeźba Hanny Brzuszkiewicz pt. Portret Pani Z (1965) z kolekcji Muzeum Narodowego we Wrocławiu, w medytacyjnej interpretacji fotograficznej Czesława Kuchty [artysty z Grupy Zero-61]. Percepcja książki, której bardzo ważną częścią są zarówno imponujące materiały archiwalne, [w przejrzystym projekcie katalogu autorstwa Miłosza Thiede] daje poczucie respektu, także przez konfrontację z wyborem bibliografii – obejmującej rozliczne katalogi wystaw nie tylko krajowych ale i międzynarodowych, w których Artystka uczestniczy od lat 50. XX w., by wzmiankować srebrny medal jaki otrzymała w Pradze w 1962 wraz z zespołem polskim na Międzynarodowej Wystawie Ceramiki Współczesnej. Monografia pt. Hanna Brzuszkiewicz. Tworzywo i Tchnienie po raz pierwszy w tak bogatej formie wizualnej i merytorycznej, wydobywa na światło dzienne dokonania prof. Hanny Brzuszkiewicz, wybitnej artystki i wykładowczyni rzeźby Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu od 1958 roku do początku XXI wieku, która nadal tworzy i wystawia. Monografia wydana z właściwym warsztatem badawczym, poprzedzonym licznymi kwerendami (w archiwach, bibliotekach, w tym Gabinecie Zbiorów Graficznych Biblioteki UMK, instytutach jak i u samej Artystki) oraz we współpracy z licznymi instytucjami kultury stanowi kompendium wiedzy nie tylko o prof. Hannie Brzuszkiewicz ale i o przemianach sztuki współczesnej, które będzie oddziaływać na przyszłe pokolenia odbiorców.” prof. Jerzy Malinowski Opiekę nad projektem angielskiej wersji monografii prof. UMK Hanny Brzuszkiewicz sprawują Pani Marta Chełmińska i Pan Łukasz Dobrowolski z Biura Programów Infrastrukturalnych i Badawczych Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.

Wystawa Krew i cukier Bogny Burskiej to największy dotychczasowy pokaz prac artystki. Pokaz zestawia najnowsze prace artystki z wczesnymi, częściowo niepokazywanymi dotąd publicznie pracami, a także najbardziej charakterystycznymi dziełami z różnych okresów twórczości. Artystka posługuje się wieloma formami wypowiedzi, tworzy instalacje, realizacje przestrzenne, fotografie, malarstwo, wideo. Jej twórczość bywa czasem określana jako połączenie sztuki krytycznej z problematyką estetyczną. Dominującym wątkiem we wczesnych pracach Burskiej jest cielesność i jej percepcja. Od 2004 r. Burska analizuje język filmowego przekazu, jego relacje do obrazu i wpływ na wyobraźnię widza. Burska zadebiutowała czerwonymi jak krew obrazami malowanymi dłońmi. Wykonywała też obrazy na szkle i odlewy z żywicy (np. dłonie) barwione na czerwono, czasami przepuszczała przez nie czerwoną wodę. Czerwień w jej pracach oznaczać może krew, ale jej symbolika jest wieloznaczna, kojarzy się z życiem, siłami witalnymi, a także ze śmiercią, przemocą, bólem i kobiecą fizjologią. Burska zestawia z sobą to, co piękne, z tym, co powszechnie uważane za brzydkie, odrażające, odrzucane. Jej pierwsze, malarskie realizacje to kompozycje przypominające zakrzepłe smugi krwi. Burska aranżowała również wnętrza poprzez drobne, niepokojące interwencje i komponowała mozaikowe układy kolorowych, często krwawych i estetycznych, fotografii. Tworzyła filmy found footage, które ukazują mechanizmy powstawania i obrazowania współczesnych narracji kulturowych. Bogna Burska nową wystawą powraca do malarstwa. W abstrakcyjnych, poetyckich obrazach, artystka pozostaje w kręgu organicznej problematyki, pokazując prace, w których dominantą estetyczną jest czerwień krwi i róż ciała. Artystka w TRAFO sięga też po inne media: tkaninę, grafikę według wymyślonej przez siebie techniki cukrografii, a całość prac z różnych okresów i wielu mediów składa się w wielopoziomową opowieść wizualną.