SOWA OPAC : Katalog Mediateki Akademia Sztuki w Szczecinie

4 wyniki

Książka

W koszyku

oceń

Muzyka Pawła Szymańskiego : w świetle poetyki intertekstualnej postmodernizmu / Violetta Kostka. - Gdańsk : Wydawnictwo Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki ; Kraków : Musica Iagellonica, 2018. - 256 stron, 8 stron tablic : ilustracje, fotografie, nuty ; 24 cm.

Autor

Kostka Violetta

Forma i typ

Książki Publikacje naukowe

Temat

Szymański, Paweł (1954- ) Intertekstualność Kompozytorzy polscy Muzyka polska Postmodernizm Technika kompozytorska

Gatunek

Opracowanie

Dziedzina i ujęcie

Historia Kultura i sztuka

Książka składa się z pięciu części, a każda część ─ z wyjątkiem ostatniej ─ z kilku rozdziałów o ciągłej numeracji (od 1 do 15). Pierwsza część, nazwana Intertekstualność a postmodernizm, jest poświęcona wynikom badań nad intertekstualnością w ogóle. Część druga, pt. Muzyka i poetyka deklarowana Pawła Szymańskiego, dzieli się na dwa rozdziały. Pierwszy z nich zaznajamia czytelnika z pewnymi faktami na temat twórczości Szymańskiego. Można w nim przeczytać o specyficznej technice kompozytorskiej, nazywanej przez twórcę „techniką dwupoziomową”, metodach transformowania konwencjonalnych struktur sięgających od ściśle algorytmicznych do improwizowanych, stylu muzycznym, najważniejszych wykonaniach i nagraniach oraz recenzjach. Kolejny rozdział oferuje czytelnikowi opracowaną przeze mnie, na podstawie opublikowanych wypowiedzi kompozytora, poetykę deklarowaną. Cenne myśli współczesnego polskiego kompozytora zostały tu podzielone na trzy grupy: o sztuce i muzyce współczesnej, o własnej praktyce kompozytorskiej, o słuchaczu. Trzecia część nosi tytuł Metoda interpretacji utworów Pawła Szymańskiego oparta na teoriach Michaela Riffaterre’a i Ryszarda Nycza. Znając myślenie kompozytorskie Pawła Szymańskiego ustaliłam, że do interpretacji jego jawnie intertekstualnych utworów potrzebne są badaczowi trzy kategorie: wykładnik intertekstualn), interpretant oraz sens tekstu właściwego uwzględniający intertekstualną grę. Kategorie te, wykorzystane w podanej kolejności, stanowią jednocześnie drogę interpretacji utworu. Część czwarta nosi tytuł Interpretacje jawnie intertekstualnych kompozycji Pawła Szymańskiego i dzieli się na siedem rozdziałów. Zawiera szczegółowe interpretacje siedmiu kompozycji z lat 1986−2005, które są zróżnicowane pod względem obsady, ale które łączy wykorzystanie algorytmów. Są to następujące utwory: Through the Looking Glass… I na orkiestrę kameralną, Compartment 2, Car 7 na wibrafon, skrzypce, altówkę i wiolonczelę, Three pieces na trzy flety proste z akompaniamentem metronomu, Dwie etiudy na fortepian, Singletrack na fortepian, Through the Looking Glass… III na klawesyn i A Kaleidoscope for M.C.E. na wiolonczelę. Piąta i ostatnia część pracy, zatytułowana Muzyka Pawła Szymańskiego jako przykład poetyki intertekstualnej postmodernizmu, jest podsumowaniem badań. Wszystkie przeanalizowane utwory Pawła Szymańskiego wykazują działanie wzajemnie splecionych reguł kompozytorskich dwóch rodzajów: reguł historycznych i reguł wymyślonych przez kompozytora, nowoczesnych, eksperymentalnych, nazywanych przez niego samego abstrakcyjnymi. Reguły historyczne dotyczą stosowanych skal, prowadzenia melodii, konstruowania wielogłosu, morfologii akordów, harmonicznego przebiegu, kadencjonowania, budowania form muzycznych itp. Drugi zbiór reguł stanowią reguły niezależne od konwencji, wymyślone przez Pawła Szymańskiego i mające charakter eksperymentalny. Reguły te obejmują pomysły kompozytorskie dotyczące poszerzania i transformowania danej struktury historycznej, dopasowania poszerzonej struktury do środków wykonawczych oraz „dekorowania” ostatecznego materiału dźwiękowego. Zastosowane przez Pawła Szymańskiego dwie grupy diametralnie różnych reguł kompozytorskich − historycznych i eksperymentalnych − przynoszą interesujące teksty właściwe. Połączenia materiałów i technik różnego pochodzenia nie przyjmują tu formy kolaży czy zlepieńców, w których po fragmencie w jednym stylu lub jednej technice kompozytorskiej następuje kolejny w zupełnie innym stylu lub technice. Formują one raczej dyskurs muzyczny rozciągający się między atrybucjami a anomaliami gramatycznymi, dyskurs, który jest pewnego rodzaju syntezą środków dawnych z nowymi, w którym drobne elementy różnego pochodzenia przenikają się z sobą, tworzą niewyraźny dialog starego z nowym. Każdy omówiony utwór jest pod tym względem inny, w każdym gra intertekstualna toczy się wertykalnie i horyzontalnie. Jawnie intertekstualne utwory Pawła Szymańskiego są na tyle atrakcyjne, że stale budzą u słuchaczy zaciekawienie, przynoszą nowe spostrzeżenia i odkrycia. Podobnie jak utwory w poetyce tradycyjnej tego kompozytora, mają wręcz „sprężoną” treść emocjonalną, wzruszają i nie pozostawiają słuchaczy obojętnymi. Jakie miejsce zajmują w dzisiejszej twórczości? Odpowiedź na to wręcz narzucające się pytanie uzyskamy dopiero po przeprowadzeniu szerokich badań porównawczych, które powoli zaczynają się rozwijać.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Artyści Szy.40 (r.) [Wypożyczalnia] (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Séméiotikè : studia z zakresu semanalizy / Julia Kristeva ; z francuskiego przełożył Tomasz Stróżyński. - Gdańsk : Fundacja Terytoria Książki : Słowo/Obraz Terytoria, 2017. - 305, [3] strony ; 24 cm.

(Klasyka Światowej Humanistyki)

Autor

Kristeva Julia (1941- ) Stróżyński Tomasz (1953- )

Forma i typ

Książki Publikacje naukowe

Temat

Intertekstualność Literatura Polifoniczność (literatura) Semiotyka Teoria literatury

Gatunek

Monografia

Dziedzina i ujęcie

Literaturoznawstwo

W połowie lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku we Francji rozpoczyna się nie tylko rewolucja społeczna i obyczajowa, której kulminacją jest maj 1968 roku, ale również prawdziwa rewolucja w dziedzinie badań humanistycznych, przebiegająca pod znakiem strukturalizmu i semiotyki. Niepoślednią rolę odgrywa w tej rewolucji młoda Bułgarka, która kilka lat wcześniej przybyła do Paryża, aby pracować nad doktoratem. Séméiotikè to jej pierwsza książka, opublikowana w roku 1969. Kristeva wnosi w posagu do francuskiej myśli koncepcję dialogowości i polifoniczności tekstu literackiego Michaiła Bachtina. Przeciwstawia się strukturalistycznej koncepcji dzieła jako obiektu zamkniętego, skończonego, samowystarczalnego, rozpatrując je jako obszar wzajemnego oddziaływania wielu kodów, języków i podmiotów wypowiedzi. W tym kontekście wprowadza termin „intertekstualność”, który zrobi niebywałą karierę w całym świecie i stanie się zaczynem dla wielu kierunków i szkół badawczych. Kristeva od początku była odbierana jako autorka niełatwa w lekturze, posługująca się hermetycznym niekiedy językiem, zaskakująca zbijającymi z tropu odwołaniami do rozmaitych dziedzin wiedzy i teorii naukowych – marksizmu, filozofii, językoznawstwa czy wyższej matematyki. Z jednej strony budziło to respekt dla jej wszechstronnego wykształcenia, z drugiej – zniechęcało do dokładnej lektury jej tekstów, a także ograniczało liczbę przekładów na języki obce. Zawsze jednak towarzyszyło jej przekonanie, że jest to książka historycznie ważna, prawdziwie klasyczna, która wywarła na badania literackie bardzo istotny wpływ.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Nauki humanistyczne 333 [Wypożyczalnia] (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

O muzyce polskiej w perspektywie intertekstualnej : studia i szkice / Mieczysław Tomaszewski. - Kraków : Akademia Muzyczna, 2005. - 158, [2] s. : nuty ; 23 cm.

Autor

Tomaszewski Mieczysław (1921-2019)

Temat

Intertekstualność Muzyka Muzyka polska

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Muzyka 512 [Wypożyczalnia] (1 egz.)